En heel vaak zit er dan eerst nog zo’n laagje voor. Je werkt hard, hebt (of had) een leven vol afspraken, waardoor het je niet niet gemerkt hebt, dat je eigenlijk steeds verder van jezelf verwijderd geraakt bent.

Wie weet heeft Corona je wel de ogen geopend.

 

Zo’n 6 jaar geleden begon het bij mij te knagen.

Wat maakte me nu gelukkig?

Wat zijn mijn passies?

Wie was ik eigenlijk?

Wat waren mijn kwaliteiten?

Waar was ik nu goed in?

 

Achteraf gezien begon het, maar daar was ik me totaal niet van bewust, al eerder te schuren in mijn kledingkast, in de kleding en de kleuren die ik droeg. Die werden langzamerhand steeds kleurlozer, steeds grijzer.

En er kwam een overdaad aan groen, maar dat me bracht uiteindelijk niet de rust en balans, waar ik zo naar op zoek was.

Het viel me niet op, omdat ik vanuit mijn hoofd leefde.

Vanuit mijn hart naar boven.

En omdat mijn leven vol zat met allerlei dingen, werk, cursussen, sport, om maar vooral niet met mezelf te zijn.

 

In de tijd voordat het écht begon te knagen, werd kleding een masker waar ik me fijn achter kon verschuilen.

Ik houd nu eenmaal van mooie kleding, dus aan de buitenkant viel het niet zo op. Maar onder die buitenkant voelde ik me namelijk af ten toe een stuk minder happy, was ik onzeker over mezelf en mijn lijf.

En uiteindelijk kon ik er niet meer onderuit.

Ik moest wat aan dat niet happy voelen veranderen.

 

Maar, toch, toen ik stomtoevallig (of juist niet) iemand trof die daar een coachingstraject voor aanbood, ging ik bovenop de rem. In mijn ogen was het bedrag dat zij vroeg ‘belachelijk veel geld’.

Althans, om uit te geven aan zoiets puur voor mijzelf.

Terwijl ik met dure kleding nooit moeite had, maar dat was functioneel. Herken je dat?

Zo dubbel!

 

Tot mijn grote verbazing, kreeg ik van thuis wel direct de toestemming die ik mezelf blijkbaar niet gaf.

Pas toen ik hoorde: “Je hebt het geld ervoor toch? Ik zou het gewoon dóen, als ik jou was”, besloot ik ervoor te gaan.

Een traject over mijn passie en waar ik van hield was mijn eerste grote stap.

En daarna kreeg ik de smaak te pakken.

Stapte ik het volgende coachingstraject of opleiding in.

En daarna volgde vijf jaren waarin ik mezelf uitrolde zoals ik nog nooit had gedaan, door de ene na de andere verdiepingslaag open te pellen. Ik ontdekte hoeveel méér er in mij zat.

Ging inzien hoe groot de rol van kleur is om jezelf niet alleen zichtbaar te maken, of onzichtbaar, en dat kleur juist je gevoel weergeeft, je kracht zichtbaar maakt en verandering in beweging kan zetten.

 

En dit is waar ik zo blij van word, om dit door te geven aan anderen!

Aan jou, als jij je herkent in mijn verhaal.

Je bent echt niet diep ongelukkig, maar je bent toe aan verandering.

Je merkt het aan jezelf, of de kleuren die je draagt, het straalt niet echt.

Of je krijgt steeds meer moeite met je uitstraling, want het voelt steeds minder als jij en geen idee wat er dan wel bij je past.

 

Als het schuurt in je kledingkast, schuurt het ook ergens anders in je leven.

Ik weet hoe het voelt en help je graag verder.

Wil jij je ook weer lekker in jouw eigen vel voelen?

Stevig en vol zelfvertrouwen in het middelpunt van je leven staan?

Weer iedere dag vol energie je bed uit stappen?